Question of the Week
«ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ Ή ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ»
Το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης στην δημοσιογραφία δεν είναι απόλυτο σε αντίθεση με τα δικαιώματα που παραβιάζονται όταν οι δημοσιογράφοι δεν προσέχουν λεπτές και ευαίσθητες γραμμές που πρέπει να τηρούνται με σκοπό την προστασία απόλυτων δικαιωμάτων που έχουμε όλοι ανεξαιρέτως.
Δικαιώματα όπως του να θεωρείσαι αθώος μέχρι αποδείξεως του αντίθετου, το δικαίωμα του να μην καταδικάζεται κάποιος δεύτερη φορά για το ίδιο αδίκημα και ο σεβασμός της ιδιωτικής ζωής, της προσωπικής εικόνας και η απαγόρευση απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης, όλα εκ των οποίων πρέπει να τυγχάνουν απόλυτης προστασίας.
Παρακολουθώντας διάφορες συζητήσεις και την ευρύτερη δημοσιογραφία τον τελευταίο καιρό νομίζω βρισκόμαστε σε ένα πολύ επικίνδυνο στάδιο όπου καθημερινά σχεδόν υπάρχουν κατάφωρες παραβιάσεις αυτών των δικαιωμάτων. Παράδειγμα επεισόδιο απαγωγής, παράδειγμα αποφυλακίσεις μετά από εφαρμογής του νόμου από συμβούλιο αποφυλάκισης, παράδειγμα δικηγόρων και δικαστών υπό διερεύνηση για ποινικά αδικήματα και πολλά άλλα.
Το τεκμήριο της αθωότητας δεν είναι ένα χαρτί το οποίο κάποιος δικαιούται προστασίας μόνο μια φορά στην ζωή του. Κάθε φορά και σε κάθε δημοσίευμα το τεκμήριο θα πρέπει τυγχάνει απόλυτου σεβασμού ακόμα και για άτομα τα οποία έχουν καταδικαστεί στο παρελθόν και πλέον μπορεί να εκκρεμούν άλλες διαδικασίες που θα καθορίσουν εκ νέου την ζωή τους και το μέλλον τους.
Η γνωστή υπεράσπιση του «δημόσιου συμφέροντος» και τα «δημόσια πρόσωπα» υπάρχουν σε κάθε περίπτωση βάσει γεγονότων και όχι ως δημιουργίες των ίδιων των ΜΜΕ. Η εμμονή των ΜΜΕ να προβάλουν ένα πρόσωπο το οποίο δεν είναι δημόσιο πρόσωπο αλλά παράνομα κάθε φορά αναφέρονται σε αυτό, επίμονα για δικούς τους σκοπούς, δεν σημαίνει ότι το πρόσωπο αυτό πλέον μπορεί να θεωρηθεί ότι εμπίπτει στην κατηγορία των «δημοσίων προσώπων» και πλέον δικαιολογείται η παραβίαση των πιο πάνω δικαιωμάτων του.
Δεν είναι δύσκολο να συγχίσουμε το ποιο άτομο και ποια περίπτωση μπορεί να τύχει της υπεράσπισης του δημόσιου συμφέροντος και ποιο πρόσωπο στην Κύπρο μπορεί να χαρακτηριστεί ως δημόσιο πρόσωπο ούτως ώστε να μπορεί να υπάρξει η υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος σε μια μικρή και σχετικά κλειστή κοινωνία όπως η Κύπρος.
Νομική Βάσει & Σύνδεσμοι αναφορικά με τα πιο πάνω μεταξύ άλλων είναι τα πιο κάτω –
Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου Άρθρο 1, 8, 7ο Πρ. Άρθρο 4. Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων Ευρωπαϊκής Ένωσης 2000/C 364/01, Άρθρο 1, 4, 7, 8, 48, 50, 51, 52, 53. Ο περί των Δικαιωμάτων Ύποπτων Προσώπων, Προσώπων που Συλλαμβάνονται και Προσώπων που Τελούν υπό Κράτηση Νόμος του 2005 (163(I)/2005), άρθρο 19 Ο περί της Προστασίας των Φυσικών Προσώπων Έναντι της Επεξεργασίας των Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και της Ελεύθερης Κυκλοφορίας των Δεδομένων αυτών Νόμος του 2018, Άρθρο 6 και 29. ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ - http://www.cmcc.org.cy/code_practice2_gr.html Right to the protection of one’s image - https://www.echr.coe.int/Documents/FS_Own_image_ENG.pdf Γραφείο Επίτροπου Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα http://www.dataprotection.gov.cy/…/dat…/page3a_gr/page3a_gr… Egeland and Hanseid v. Norway 16 April 2009 https://hudoc.echr.coe.int/eng-press…
Αλέξανδρος Κληρίδης / Alexandros Clerides