Question of the Week
ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ
Στην Κύπρο πράξεις παρενόχλησης που αποτελούν ποινικά αδικήματα ποινικοποιούνται βάσει 4 διαφορετικών νομοθεσιών. 1) Εντός του εργασιακού τομέα και μεταξύ ατόμων που εργάζονται μαζί η οποιαδήποτε παρενόχληση και παρόμοια συμπεριφορά ποινικοποιείται βάσει του περί Ίσης Μεταχείρισης Ανδρών και Γυναικών στην Απασχόληση και στην Επαγγελματική Εκπαίδευση (Ν. 205(Ι)/2002). 2) Εντός της οικογένειας και μεταξύ μελών μιας οικογένειας τέτοιου είδους συμπεριφορά ποινικοποιείται βάσει των σχετικών άρθρων του περί Βίας στην Οικογένεια (Πρόληψη και Προστασία Θυμάτων) Νόμος του 2000 (119(I)/2000). 3) Εντός του περί Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 υπάρχουν στο σύνολο 8 συγκεκριμένα ήδη παρενόχλησης τα οποία όμως είναι εξαιρετικά συγκεκριμένα και εφαρμόζουν μόνο όταν ο κατηγορούμενος / παραπονούμενος έχουν συγκεκριμένη θέση / τίτλο και πράττουν πολύ συγκεκριμένες ενέργειες όπως για παράδειγμα στην εκμετάλλευση πόρνων «άγρα πελατών είτε του ιδίου είτε άλλου φύλου σε δημόσιο χώρο επίμονα ή παρενοχλεί φορτικά για ανήθικους σκοπούς», «άντρας που επιδιώκει να πάρει πελάτες ή που παρενοχλεί φορτικά για ανήθικους σκοπούς σε δημόσιο χώρο», «όποιος παράνομα και με σκοπό πρόκλησης σωματικής βλάβης σε άλλο ή παρενόχλησης του, συντελεί ώστε να χορηγηθεί σε άλλο, ή να ληφθεί από άλλο δηλητήριο» κ.α. ΚΑΙ, 4) Εντός του περί Ρυθμίσεως Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και Ταχυδρομικών Υπηρεσιών Νόμος του 2004 (112(I)/2004) όπου πλέον ποινικοποιείται η επίμονη αποστολή μηνυμάτων με σκοπό την παρενόχληση και την πρόκληση ανησυχίας. Πλην των πιο πάνω δεν υπάρχει στο παρών στάδιο κάποια νομοθεσία η οποία να μπορεί να προστατεύσει ένα άτομο το οποίο γνωρίζει ότι παρακολουθείτε από άλλο άτομο επίμονα και επικίνδυνα ή όταν αυτό το άτομο επανειλημμένα έχει εκφράσει δημόσια λεκτικά ή με πράξεις τον σκοπό του να παρενοχλεί το άλλο άτομο. Ενέργεια που είναι πλέον συχνό φαινόμενο και η οποία τις πλείστες φορές είναι η αρχή του κακού. Η Αστυνομία στην απουσία τέτοιου νόμου / άρθρου δεν μπορεί να επέμβει με την δικαιολογία ότι δεν έχει διαπραχθεί κάποιο ποινικό αδίκημα. Στην Ελλάδα έχει διευρυνθεί η ερμηνεία της "απειλής" όπως αυτή υπάρχει στον ποινικό κώδικα της χώρας για να μπορεί να συμπεριλαμβάνει και τέτοιου είδους συμπεριφοράς, είτε αυτή έρχεται από άνδρα, γυναικά, εντός εργασίας, εντός οικογένειας και από οποιοδήποτε, οπουδήποτε. Αυτή κατά την άποψη μου είναι και η πιο σωστή προσέγγιση παρά να περιμένουμε την αλλαγή που θα επέλθει υιοθετώντας τα άρθρα της Συμβάσης της Κωνσταντινούπολης όπου προστατεύει μόνο γυναίκες από τέτοιου είδους συμπεριφορές (ακόμα ένας συγκεκριμένος νόμος). Συζητείται ψήφιση νομοσχέδιου που να βάζει σε εφαρμογή τα άρθρα της Συμβάσης αλλά δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτός ο νέος νόμος θα μπορεί να ποινικοποήσει παρενοχλητική συμπεριφορά είτε αυτή έρχεται από άνδρα είτε γυναίκα. Σε υποθέσεις που έχουμε χειριστεί έχουμε πετύχει στην έκδοση περιοριστικών μέτρων για την προστασία ατόμων που ένιωθαν την απειλή από την συμπεριφορά άλλων ατόμων αλλά αυτές οι περιπτώσεις ήταν μόνο μετά που είχε ολοκληρωθεί τουλάχιστον η πρώτη σωματική επίθεση, στις οποίες περιπτώσεις ίσως να είναι πλέον αργά. Μέχρι την αλλαγή του νόμου ή την δημιουργία νέου νόμου, ένας δικηγόρος πρέπει να είναι έτοιμος να μεταφράσει ενέργειες με τα υφιστάμενα νομικά άρθρα για να παρουσιάσει ένα πιστικό παράπονο και κάτ. επέκταση υπόθεση για να προσπαθήσει να προστατεύσει ένα άτομο που ζει την παρενόχληση σε βαθμό που επηρεάζεται η καθημερινότητα του ιδίου και των ατόμων γύρω του.
